วันอังคาร, พฤศจิกายน 21, 2566

Wa

 
น้ำรองแผ่นดินหนาถึง ๔๘๐,๐๐๐
โยชน์ (สี่แสนแปดหมื่นโยชน์) ตั้งอยู่บนลม.
แม้น้ำนั้นแหละก็มีลมรองอยู่ (ดังคาถาว่า)
นว สตสหสฺสานิ มาลุโต นภมุคฺคโต
สฏฺฐิญฺเจว สหสฺสานิ เอสา โลกสฺส สณฺฐิติ
ลมสูงขึ้นสู่ท้องนภาถึง ๙๖๐,๐๐๐
โยชน์ (เก้าแสนหกหมื่นโยชน์) นี้เป็นการตั้ง
อยู่ของโลก.
ก็เมื่อโลกตั้งอยู่อย่างนี้
มีขุนเขาสิเนรุราช หยั่งลึกลงไปใน
มหาสมุทรถึง ๘๔,๐๐๐ โยชน์ (แปดหมื่น
สี่พันโยชน์) สูงขึ้นจากมหาสมุทรได้
๘๔,๐๐๐ โยชน์ เหมือนกัน.
มีภูเขาใหญ่ล้วนด้วยศีลาเป็นแท่งทึบ
๗ เทือก เหล่านี้ คือ ภูเขาชื่อว่าอาทิผิด อาณัติกะยุคันธร
ภูเขาอิสินธร ภูเขากรวิก ภูเขาสุทัสสนะ
ภูเขาเนมินธร ภูเขาวินตกะ ภูเขาอัสสกรรณ
ล้วนวิจิตรด้วยรัตนะต่าง ๆ อันเป็นทิพย์
หยั่งลงในมหาสมุทร และสูงขึ้นจากมหา-
สมุทรประมาณกึ่งหนึ่ง ๆ โดยประมาณที่
กล่าวไว้ทั้งข้างบนข้างล่าง โดยรอบขุนเขา
 
๗๖/๕๑๓/๑๘๑

ไม่มีความคิดเห็น: